Szczęść Boże

11 stycznia w rejonie IV odbyło się spotkanie opłatkowe w parafii świętego Wojciecha przy ulicy Wesele.
Uroczysta Msza święta była odprawiona przez Moderatora rejonowego księdza Jerzego Skurkiewicza a także moderatora i proboszcza kręgu podstawowego na Woli Justowskiej księdza Romana Łędzkiego.


Po Mszy świętej dzieci z naszego rejonu przedstawiły Jasełka przygotowane przez Panią Elę Wierzbicką z kręgu w Bronowicach.
Razem z nami Jasełka te oglądała ich autorka Pani Ewa Stadtmuller.
Po wystawieniu Jasełek rodziny łamały się opłatkiem połączonym z serdecznymi życzeniami.

Renata i Dariusz Górka



 Ponieważ tradycją już się stało w Rejonie I Domowego Kościoła, że Nowy Bieżanów zaprasza Kręgi z Rżąki i Prokocimia Nowego na coroczne spotkanie opłatkowe, więc kolejny już raz, w niedzielę 11 stycznia zorganizowaliśmy takie spotkanie.

Rozpoczęliśmy Mszą Świętą o godzinie 15:00, przed nowym, rzeźbionym ołtarzem Najświętszej Rodziny, poświęconym wraz z kościołem całkiem niedawno, bo 28 grudnia zakończonego właśnie roku. Była to więc autentycznie pierwsza w historii (tak parafii jak i Domowego Kościoła) pielgrzymka rodzin do Świętej Rodziny z Nazaretu.

Eucharystię sprawował moderator rejonowy ksiądz Józef Palenica, a wspólnotową świecę zapalili Danusia i Staszek Czopikowie, para rejonowa. Liturgiczną posługę przygotowały Kręgi ze Rżąki, diakonię muzyczną tworzyły młode bieżanowskie Kręgi wraz ze swoimi pociechami, a wszyscy pozostali przygotowali świąteczny wystrój, oraz poczęstunek w kaplicy Brata Alberta.

W wygłoszonej homilii ksiądz Józef przyrównał przybyłe rodziny do rodzin zdążających na rozpoczynające się w tym tygodniu Światowe Spotkanie, bo rodzina pielgrzymująca, to rodzina, która poszukuje Boga, która pragnie świętości. Zwrócił naszą uwagę na dwa wydarzenia wyznaczające charakter dnia: narodzenie Syna Bożego i Jego chrzest w Jordanie, bo oba te wydarzenia objawiają nam Boga, który pragnie być blisko nas i obdarzać nas swoją miłością, jeśli tylko zechcemy Go przyjąć i nie odrzucimy tej miłości. Wymowne są też znaki, jakie towarzyszyły obu wydarzeniom: znak dziecka i znak Ducha -gołębicy, bo wyznaczają nam konkretne zadania. Jednym z tych zadań jest otaczanie troską daru życia, każdego życia, od życia poczętego, poprzez życie każdego dziecka, nas samych i naszych wszystkich najbliższych, młodszych i starszych, samotnych i wdowców. Ta troska o życie ma być także troską o nasze życie duchowe, aby ono nie słabło, ale żyło życiem Bożym. Duch Święty w czasie naszego chrztu uczynił nas Dziećmi Bożymi, wiec następnym naszym zadaniem jest „czynienie uczniów Chrystusowi”, czyli takie świadectwo naszego życia i taka nasza pomoc innym, aby mogli oni także stawać się uczniami Chrystusa. Możemy to czynić na wielu płaszczyznach naszego życia, a inspirację do tego działania powinniśmy czerpać właśnie stąd, sprzed ołtarza Rodziny Rodzin, prosząc Boga, aby nasze życie było każdego dnia świadectwem dla innych.

Kazanie księdza Józefa dopełniła wypowiedź księdza prałata Józefa Jakubca, proboszcza parafii a zarazem kustosza Sanktuarium, który przed błogosławieństwem przybliżył zebranym bogatą symbolikę sanktuaryjnego ołtarza, objaśniając, jakie postacie są na nim umieszczone: od pierwszych rodziców, poprzez starotestamentalnych patriarchów - przodków Nazaretańskiej Rodziny, święte babcie i dziadków Jezusa, aż do postaci jedenastu polskich świętych, dwu kandydatów na ołtarze i współczesnej, wielodzietnej rodziny z babcią-wdową. Dniem poświęcenia kościoła i ołtarza była Niedziela Świętej Rodziny, a że 28 grudnia jest co roku także dniem Świętych Młodzieniaszków, zatem ołtarz ten jest wezwaniem do walki o rodzinę i o poszanowanie daru życia. W wymowę ołtarza wpisany jest też różaniec, bo Święta Rodzina przedstawiona jest w tajemnicy znalezienia Jezusa w świątyni – na tle pozostałych tajemnic radosnych różańca, a więc jest to dla nas zachęta do różańcowej modlitwy, najlepiej gdyby to była rodzinna, wspólna modlitwa.

Po błogosławieństwie uczestnicy spotkania mogli przejść wokół ołtarza, jakby przez progi nazaretańskiego domu, bo dotykając umieszczonego w ścianie kamienia pochodzącego z domu Świętego Józefa w Nazarecie. Potem przechodziliśmy do baptysterium, gdzie można było przeżegnać się wodą święconą z pięknej chrzcielnicy-rzeźby przedstawiającej Zmartwychwstałego Chrystusa i rodziców niosących niemowlę do chrztu, a następnie jeszcze podpisywaliśmy petycję o taką zmianę prawa karnego, aby pomagało ono w obronie ludzkiego życia.

A potem były już wzajemne życzenia przy łamaniu opłatka, poprzedzone odczytaniem fragmentu Ewangelii oraz modlitwą, i wspólne kolędowanie przy wigilijnym stole zastawionym słodkimi smakołykami oraz owocami. Wspólnotowa uczta agape trwała ponad dwie godziny, jednocząc i radując serca. Tak licznie Rejon I spotyka się jedynie dwa razy w roku, bo poza bieżanowskim opłatkiem organizowane jest jeszcze wiosną spotkanie wielkanocne w Nowym Prokocimiu.

Bogu niech będą dzięki za to spotkanie, za wszelkie łaski jakimi nas wszystkich darzył w zakończonym niedawno roku, oraz za dar rozpoczętego nowego 2009 roku, bo jest to Boży czas, jak czysta nowa księga, którą każdy z nas ma zapisać historią swojego życia, takiego życia, które ma być zarazem świadectwem. Niech Święta Rodzina i wszyscy Święci Patronowie sanktuaryjnego ołtarza pomagają nam wszystkim przeżyć godnie i po Bożemu ten nowy czas, na chwałę Bożą oraz pożytek dla nas, naszych rodzin i dla innych, których mamy pozyskiwać dla Chrystusa.