Niedziela 28 grudnia 2008 roku wpisała się niewątpliwie w historię nowo-bieżanowskiej parafii nie tylko jako kolejne coroczne Patronalne Święto Domowego Kościoła
obchodzone w liturgiczną Uroczystość Najświętszej Rodziny, ale jako dzień wyjątkowy: dzień poświęcenia na wyłączną Bożą chwałę i kult Boży budynku świątyni wraz z ołtarzem eucharystycznym, połączonego z błogosławieństwem monumentalnego ołtarza głównego Najświętszej Rodziny.
Długa jest dla mieszkańców Nowego Bieżanowa historia budowy osiedlowej świątyni, a choć nie sięga przeszłych wieków, jedynie początków istnienia osiedla czyli roku 1980, to przecież nie wszyscy - uczestniczący w niej z radością i nadzieją od samego początku - doczekali tego błogosławionego grudniowego dnia w kończącym się właśnie 2008 roku. Dnia, gdy licznie zgromadzeni parafianie, kapłani i zaproszeni goście mogli uczestniczyć w niepowtarzalnej liturgii poświęcenia, jaka rozpoczęła się obrzędem przekazania kościoła księdzu Kardynałowi Stanisławowi Dziwiszowi, wraz z pokropieniem świątyni, ołtarza i wiernych.
Człowiecze dzieło, owoc wieloletniej pracy, modlitw i ofiar wspólnoty parafialnej biskup przekazał następnie w modlitwie Bogu, aby mocą Ducha Świętego uświęcił ten ludzki dar, odtąd mający służyć Bogu. Po czytaniach liturgicznych, w homilii opartej na tekstach dnia, ksiądz Kardynał nawiązał do roli wspólnoty Kościoła, obrzędu poświęcenia świątyni, oraz do znaczenia rodziny, mówiąc także o tym, co dzisiaj najbardziej rodzinie zagraża. Odśpiewana została Litania do Wszystkich Świętych oraz nastąpiły obrzędy namaszczenia kościoła i stołu eucharystycznego, oraz okadzenia, nakrycia i oświetlenia. Namaszczony krzyżmem ołtarz staje się symbolem Chrystusa, a unosząca się woń kadzideł i dym symbolizują zanoszone do Boga modlitwy, oraz nieustającą ofiarę Chrystusa uobecnianą w misterium Eucharystii. Okadzenie wiernych przypomina, że wszyscy jesteśmy ludem Bożym i żywą Bożą świątynią. Oświetlenie ołtarza i kościoła ma wyrażać prawdę, że to Chrystus jest światłem dla Kościoła i dla każdego człowieka.
Liturgia poświęcenia była uroczysta i piękna, zawierała w sobie całe bogactwo treści, a sprawowana wśród śpiewu i modlitw Eucharystia miała niezwykle podniosły charakter i poruszała serca. Widok ołtarza wykonanego w drewnie, przedstawiającego ponad 70 postaci, od pełnej rzeźby u podstawy do ledwie reliefowo zarysowanych postaci u szczytu, z centralnie umieszczonymi postaciami Jesusa, Maryi i Józefa – skłaniał do kontemplacji i refleksji, tym bogatszej, im dłużej ktoś chce wpatrywać się w to niezwykłe dzieło artysty rzeźbiarza profesora Wincentego Kućmy, mieszkańca naszej parafii, od początku zaangażowanego w realizację wystroju świątyni.
Ta świątynia - to sanktuarium Najświętszej Rodziny. Erygowana w 1994 roku przez Księdza Kardynała Franciszka Macharskiego, a wcześniej, w 1992 roku przez Niego pobłogosławiona, teraz, po poświęceniu, stała się kolejnym sanktuarium Krakowa, miejscem, które szerzyć będzie kult Rodziny z Nazaretu, a zarazem ukazywać wzorzec Jej świętego i pięknego życia oraz miłości rodzinnej. Będzie miejscem niezwykłym, bo ma najwspanialszych Patronów: Świętą Rodzinę z Nazaretu, a także Świętego Michała Archanioła, potężnego obrońcę przed złem. Ma też innych Patronów: przedstawione w ołtarzu postacie - od pierwszych rodziców, poprzez starotestamentalnych patriarchów z których wywodzi się rodowód Józefa i Maryi, świętych Dziadków i Babcie Jezusa, do dwunastu polskich świętych związanych z Krakowem, wraz Janem Pawłem II i kardynałem Stefanem Wyszyńskim. Jest to jakby wielka Rodzina Rodzin, a uzupełniona wielodzietną rodziną czytelnie wiąże ewangeliczne dzieje z teraźniejszością, mówi o randze rodziny i jest wezwaniem do troski o rodzinę, wyrażeniem przesłania, jakie niegdyś na ręce księdza proboszcza Józefa Jakubca złożył Jan Paweł II: „musicie wygrać walkę o rodzinę”
Dla nas, rodzin z ośmiu kręgów Domowego Kościoła przy nowym Sanktuarium, które sercem, czynem i modlitwą towarzyszyły od samego początku budowie kościoła – to wezwanie, które od lat jest mottem naszego działania i pracy formacyjnej - teraz stało się zadaniem do wypełnienia, misją, do której wzywa nas Chrystus, bo to On uświęcił rodzinę, On wzrastał w rodzinie i to On jest obecny w każdej rodzinie, prowadząc, kochając, wybaczając i wskazując drogę do rodzinnego szczęścia, do świętości, do domu Ojca. Za to jedyne i niepowtarzalne w życiu parafii wydarzenie, za to, że mogliśmy w nim uczestniczyć, Bogu Wszechmogącemu niech będą dzięki!
Szczęść Boże
Już po raz drugi świętowaliśmy wspólnie z rodzinami z IV rejonu dzień Świętej Rodziny 28 grudnia. Tym razem msza św odbyła się w kościele pod wezwaniem Świętgo Józefa w Podgórzu. Mszy Świętej przewodniczył ksiądz Mirosław Żak Moderator Diecezjalny Krucjaty Wyzwolenia Człowieka wraz zaproszonym księdzem Pawłem opiekunem kręgu podstawowego w Liszkach i klerykiem Krzyśkiem Jaroszem. Gościliśmy też Parę Diecezjalną Domowego Kościoła Hanię i Zbyszka Stawowiaków. Po uroczystej Mszy Świętej dzieci z naszego rejonu pod okiem Pani Eli Wierzbickiej przygotowały i wystawiły Jasełka. Po Jasełkach wspólnie kolędowaliśmy. Świętowanie zakończyliśmy Apelem Jasnogórskim i błogosławieństwem.
Renata i Dariusz Górka
Para Rejonowa rejonu IV
