- Odsłony: 947
Szczęść Boże!
Jesteśmy z żoną od 15 lat w Domowym Kościele. W tym roku obchodziliśmy 17-stą rocznicę ślubu, mamy czwórkę dzieci. Przeżyliśmy piękne rekolekcje - w Kiczorach pod Babią Górą – w temacie “Miłość małżeńska może być piękna – Recepta na szczęście w małżeństwie”. Rekolekcje wygłosił dr Mieczysław Guzewicz na podstawie własnej książki pod tym samym tytułem.
Nasze małżeństwo dzięki Jezusowi, Maryi i formacji DK przetrwało wiele prób, ale po latach gonitwy, by zadbać o dzieci, pracę, wspólnoty, zdrowie, pasje, nasza relacja trochę ucierpiała. Realizowaliśmy zobowiązania, ale pojawiły się problemy z modlitwą małżeńską. Czasami ograniczaliśmy się tylko do przekazywania informacji, podziału obowiązków. Mało poświęcaliśmy czasu na rozmowy o nas, okazywanie sobie miłości gestem, słowem i czynem, praktycznie wypadły randki małżeńskie. Męczyły nas kłopoty z komunikacją i wzajemne zarzuty. Chcieliśmy zmian, tylko ciągle brakowało czasu...
- Odsłony: 605
Świadectwo ORAR II w Wiśniowej 26-30.06.2021:
To był naprawdę wyjątkowy czas, spędzony z najbliższymi i ze wspólnotą. Jak to dobrze, że są takie miejsca, gdzie można doświadczyć czym jest wspólnota. Był czas na modlitwę, katechezę, dzielenie się życiem, wspólny śpiew i zabawy. Był to dla nas czas zatrzymania się, zwolnienia tempa, spotkania się ze współmałżonkiem, dziećmi, no i oczywiście z Panem Jezusem. Wspólna codzienna Eucharystia, w kaplicy odprawiana przez księdza moderatora Łukasza była też wielkim darem i błogosławieństwem. Jeśli chodzi o ekipę prowadzącą rekolekcje to byli naprawdę super. Asie i Marek, Agnieszka i Janusz, Aneta i Wojtek - nasza diakonia muzyczna, no i na czele ksiądz Łukasz. Panie kucharki swoimi przysmakami sprawiły, że nie chciało się odchodzić od stołu.
- Odsłony: 615
Świadectwo Oaza Rodzin II st. w Wiśniowej
Mam na imię Piotr. W Domowym Kościele jesteśmy z moją żoną, Martyną, od 8 lat. Mamy trójkę dzieciaków - Tereskę, Wojtusia i Stasia.
Rekolekcje w Wiśniowej były dla nas 7 z kolei rekolekcjami Domowego Kościoła. W związku z okresem pandemii, pojawiła się w naszym życiu dłuższa przerwa w rekolekcjach.
Zdecydowaliśmy się na rekolekcje w Wiśniowej głównie dlatego, że wiedzieliśmy, że jest potrzeba diakonii muzycznej. Wiedząc, że będę musiał tę funkcję łączyć z opieką nad 3-ką małych dzieci, miałem obawy co do owoców tych rekolekcji. Jednak już w pierwszych dniach rekolekcji doświadczyliśmy wielkiej łaski, gdyż - po raz pierwszy, odkąd jeździmy na rekolekcje - dwójka naszych dzieci wzięła udział w zajęciach prowadzonych przez Diakonię Wychowawczą. Znacznie ułatwiło nam to korzystanie z punktów programu tych rekolekcji.
- Odsłony: 692
Monika i Wiesław Łuków 23.08.2021r
„REKOLEKCJE ORAR I – Wiśniowa 13-17 sierpnia 2021r”
Moi drodzy…….. Justynko i Bogdanie
Nie wiemy od czego zacząć, więc zaczniemy od razu od naszego krótkiego świadectwa, gdyż nie potrafimy przelać na papier, tego co przeżyliśmy na tych rekolekcjach z Wami i Bogiem. Jak już mówiłem, największym przeżyciem dla mnie ale również dla mojej żony, było Wasze świadectwo dotyczące tzw. „dziesięciny”. Gdy mówiliście o tym świadectwie, wtedy zrozumiałem co tak naprawdę otrzymałem sam ale również otrzymujemy w naszym małżeństwie od Boga. Zrozumiałem, że to wszystko tak naprawdę jest darem od Boga, a nie moją pracą czy zasługą, bo jeszcze tak niedawno nic nie miałem i na nic mnie nie było stać. Podczas Waszego świadectwa uświadomiłem sobie, że „środki finansowe i materialne” jakie do tej pory przekazywałem na różne cele- potrzeby, różnych osób czy instytucji, były tak naprawdę znikome – okruszynami, w porównaniu do tego co otrzymałem od Boga, a których jeszcze tak niedawno nie miałem. Wasze świadectwo otworzyło mi oczy, że naprawdę warto się dzielić i pomagać potrzebującym, poprzez przekazywanie „dziesięciny”, gdyż Bóg bardziej wynagradza za dary, które dajemy z serca i którymi się dzielimy.
- Odsłony: 573
Świadectwo z rekolekcji OR III° w Straszynie
Na te rekolekcje jechaliśmy od dwóch lat. W zeszłym roku się nie udało przez pandemię, ale ponowiliśmy swoje zgłoszenie w tym roku. Moderatorzy zwrócili się do nas z prośbą o podjęcie posługi muzycznej. W tym roku rekolekcje rozpoczynały się od wtorku, a tym samym trzeba było wziąć trzy tygodnie urlopu. Był to dla nas duży kłopot, ponieważ nastawialiśmy się w pracy na max. 2 tygodnie (3 tygodnie urlopu nie jest dobrze widziane, szczególnie w pracy Wojtka). Udało się jednak wyjechać, chociaż tuż przed początkiem rekolekcji, a dokładnie 2 dni przed, nasza najmłodsza córka zaczęła gorączkować. I co tu zrobić w dzisiejszych zwariowanych czasach? Mieliśmy świadomość, że jak nie przyjedziemy, to nikt za Wojtka nie podejmie posługi muzycznej, a tak czy inaczej okazało się, że w rekolekcjach uczestniczy tylko 8 rodzin. Skontaktowaliśmy się z lekarzem, zrobiliśmy test na Covid (wynik był negatywny) i modliliśmy się do Pana Boga, żeby dał światło i pomógł w tej sytuacji. Jeszcze w noc przed wyjazdem Jagódka miała 38° gorączki, ale w trakcie drogi czuła się coraz lepiej i gorączka się już nie pojawiła.
- Odsłony: 527
Świadectwo z rekolekcji Oazy Rodzin III° w Straszynie
Małżeństwem jesteśmy 25 lat, w Domowym Kościele 7 lat, mamy trzy córki, najmłodsza 12-letnia Edyta jest z nami na tych rekolekcjach.
Jesteśmy na Oazie Rodzin III° w Straszynie. Myślą przewodnią naszych rekolekcji jest Ecclesia Mater – Mater Ecclesiae / Kościół Matką – Matka Kościołem.
Jadąc na rekolekcje bardzo chcieliśmy poprawić naszą relację, bo ostatnio tak bardzo pochłonięci jesteśmy pracą i różnymi problemami, które oddaliły nas od siebie. Czuliśmy, że będzie to czas, który pozwoli coś zmienić w nas. Na początku jednak pomimo wspólnie spędzanego czasu, wspólnych modlitw, byliśmy jakby obok siebie, a nie razem. Czekaliśmy, kiedy współmałżonek w końcu zrozumie, że to on powinien się zmienić, żeby było lepiej. Tak dotrwaliśmy do XI dnia, gdzie było już naprawdę źle, bo wcześniejsza modlitwa przed Najświętszym Sakramentem jakby nic nie dała. To egoizm, który w nas był, nie pozwalał nam dziękować i przepraszać sobie wzajemnie. Milcząc patrzyliśmy tylko na Pana Jezusa. Dopiero w tym dniu podczas dialogu małżeńskiego Jezus otworzył nasze serca na współmałżonka, odbyliśmy wspólną rozmowę, w której wszystko sobie wyjaśniliśmy bez wypominania. Można powiedzieć, że to, co nas różniło, znikło w jednej chwili.
Jesteśmy Bogu wdzięczni, że w czasie tych rekolekcji przemieniał nas już od pierwszego dnia pobytu, pomimo, że tego jeszcze nie odczuwaliśmy.
Jadwiga i Stanisław Skalscy
rejon IX DK Podhale
- Odsłony: 530
Świadectwo z rekolekcji I stopnia w Koszalinie
Małżeństwem jesteśmy od 31 lat, a w Domowym Kościele 27 lat. Mamy dwoje dorosłych dzieci.
W tym roku od 2.07 do 18.07 przeżyliśmy 15-dniowe rekolekcje I stopnia w Koszalinie organizowane przez archidiecezję krakowską. Przed wyjazdem było wiele trudności i problemów i dlatego na rekolekcje jechaliśmy pełni obaw i niepokoju. Okazało się, że niepotrzebnie. Zachęceni przez animatorów naszego kręgu, którzy stwierdzili „to nic, że tak późno jedziecie, to teraz jest wasz czas” – pojechaliśmy. Ale tak naprawdę, to Pan Bóg miał plan dla naszego małżeństwa i zawołał nas na te rekolekcje tu i teraz. Dał łaskę uczestnictwa w nich w pełni, abyśmy mogli cieszyć się z wzajemnego przebywania z sobą i umacniać się w wierze.
- Odsłony: 427
Świadectwo z rekolekcji I stopnia w Koszalinie
Szczęść Boże
Na rekolekcje Oazy Rodzin I stopnia w Koszalinie, dotarliśmy z Polskiej Misji Katolickiej w Niemczech. W naszych sercach pragnienie wyjazdu na 15-dniowe spotkanie z Jezusem i drugim człowiekiem zrodziło się już rok wcześniej, jednakże podobnie jak u wielu innych rodzin z powodów sanitarnych rekolekcje nie mogły się odbyć.
Jechaliśmy pełni nadziei, ale również gościły w nas obawy. Baliśmy się, że nasze dzieci będą mieć problem z adaptacją, w szczególności nasza najmłodsza półtoraroczna córeczka.